میلاد توکلی تو که رفتی

تمومه دار و ندارم
تمومه صبر و قرارم
به جونه تو می میرم
اگه نیایی کنارم
رفتی ولی ؛بدون گلم
در حسرته یه لحظه ام
تو رو بازم ببینم
دستاتو بازم بگیرم

تو که رفتی رو لبام
دیگه کسی خنده ندید
انگاری یکی اومدو
گلای باغچه رو چید
تو که رفتی آسمون
روز و شبش بارونی شد
اونی که عاشقه تو بود
تو غصه هاش زندونی شد

تو که رفتی عاشقی
تو قصه ها گم شد و مرد
دلم از گلایه پر شد
منو تا ترانه ها برد

تو که رفتی رو لبام
دیگه کسی خنده ندید
انگاری یکی اومدو
گلای باغچه رو چید

تو که رفتی آسمون
روز و شبش بارونی شد
اونی که عاشقه تو بود
تو غصه هاش زندونی شد
تو که رفتی عاشقی
تو قصه ها گم شد و مرد
دلم از گلایه پر شد
منو تا ترانه ها برد

دلم گرفته میدونی
از تو داره هی میخونه
شبا رو طاقت نداره
از بس که غصه میخوره
این قلب من تا کی باید
در حسرته تو بمونه
آخه دیگه خسته شده
دیگه طاقت نداره