مهدی نکوئیان پیراهن طوسی

تا عشق جاری شد میون ما
انگار دنیام با تو زیبا شد
خندیدی و دنیام با چشمات
مثل کویری رو به دریا شد

تا باز کردی گیره ی موهات
دیدم که پاییز رنگ موهاته
فنجونِ داغِ قهوه ی لب سوز
دم کرده توی قعر چشماته

با اینکه دوری از منه عاشق
عطر تو روی پیرهنم مونده
انگار یک خواننده ی عاشق
یک قطعه از عشق تورو خونده

پیراهن طوسی که میپوشی
محو تو میشم بس که جذابی
کی قلبتو از عشق پر کرده
هرلحظه سرگردونو بیتابی



مثل دوتا دیوونه ی عاشق
هرشب بیا با من زیر بارون
اونقدر ها هم سخت نیست این عشق
میشه بگیری عشق رو آسون

پس ما چرا سردیم و سرگردون
انگار هرچی بوده یه خوابه
انگار رویاهام یک خونه
روی خروشِ سینه ی آبه

اینقدر حرف بین ما مونده
واسه همین یک چای کافی نیست
اونقدر دنیا سردو مغروره
واسه دو عاشق جای کافی نیست!


بازم میاد یادت همش یادم
عقلم دیگه با قلب صادق نیست
میرم که تو باور کنی جایی
واسه یه دیوونه ی عاشق نیست!