مسعود صابری سیه گیسو

کجا رود قلبم که خیال تو نباشد
کجا رود که دیگر وصف حال تو نباشد
به هر جا بنگرم به هر کوه میروم
هوایت در سرم هست
زچشمان ترم بخوان که یادتت در سرم هست
ای زیبای بی تاب چه آوردی به روزم
من تا کی به راحت چشمم را بدوزم
در حسرت دیدار تو هر لحظه بسوزم
تو رفتی ولی نشستی در قلبم هنوز
دل برده سیه گیسو به چشمان تو بیمارم
برده ای هوش از سرم به عشق تو گرفتارم
تو ای جانم تو ای جان و جهانم