مرداد مسکن شبام

شمار روزامون رف از دستم
شبامون شد سرد از قصد من
تورو پیچیدم و هنوز هس عکسم
تو اتاقتو دیدى مرد حسم
موندنى میره رفتنى میاد
تورو کم داشت قلبم زیاد
میگیره ازت مغزم ایراد
برو دیگه نیا ، غم رف تا بیاد
مث نور مث خون توى رگ بودى برا من
گفتم جز خودت حصله ى هیچکسو ندارم
حالا خود دردیو رک بگم مردى برا من
گفتم دریام ببین اینا همه سرابن
مسکن شبام اکسیژن توى هوام
لبات میرف روى لبام
الان نمیپرسى کجام
بودى عاشق این صدام ولى حیف
دوتایى راه میرفتیم روى ریل
الان اشک میریزى چرا گلم مثل سیل
اصلا نفهمیدم رفتى کى
کردى change
گوشى Air
موها شیو
دارم فک میکنم به تو که
همش حرف بودى ولى آره بازم من خنگ
فک کردم دوسم دارى
ولى دیدم تهش ازم طلب دارى
یه طلب کارى یه طمع کارى
اصلا یه وضعى شدم بیا و ببین
من و نگاه کن قلبمو دادم به کى
بیا تیکه هامو مث پازل بچین
مث پازل بچین مث پازل بچین
توى جهنم دلم واست ساختم بهشت
ازم دور شدى تا اینکه برسى خب بهش
هیچوقت نفهمیدى چى میگذره توى دلش
دیگه مخم نمیکشه نده خب کشش
این دفعه مث قبل نیس
مث من نیس براى تو
تو اصلا نفهمیدى نه
درک نکردى شرایطو
به کسى فکر نمیکردم
کل فکرم تنها به تو
دور گردنم پیچیدم همون طنابتو