محمد صرامی درد

شب پنجره رو باز می کنم به روی ماه
تو این صداها و تو این شب سیاه
دلتنگی هام گفتنی نیست واسه کسی
ستاره ای هست که میگه سمتم بیا
با همین حال خسته و داغون من
میشه قصه درد شب ها رو نوشت
با یه قهوه تلخ غریبه سرد
میشه پاک شد از این همه حرفای زشت
ترسم از اینه
حرفام به دلش نشینه
من پای انتخابم هستم
خدا عاشقا رو میبینه
با همین حال خسته و داغون من
میشه قصه درد شب ها رو نوشت
با یه قهوه تلخ غریبه سرد
میشه پاک شد از این همه حرفای زشت
من عاشق درد نیستم
اون جزیی از زندگیمه
که یه عاشق می فهمه
وقتی حالش وخیمه
با همین حال خسته و داغون من
میشه قصه درد شب ها رو نوشت
با یه قهوه تلخ غریبه سرد
میشه پاک شد از این همه حرفای زشت