محمد جواد حق بده

حق بده دیگه طاقت ندارم
نمی‌دونم تووی قلب تو چی کارم
دوست دارم، نذاری کم بیارم، عشــق

دوست دارم؛ که تا این حد دیوونم
دوست دارم؛ بذا با تو بمونم
دوست دا‌رم تو رو همقد جونم، عشق

خنده‌هات منو کشت و تو ندیدی
ببین کارو تا کجا کشیدی
بگو کی مث من، تو رو می‌خواد

عشق همینه و کلش قشنگه
حیفه آدم واسش با همه نجنگه
گاهی توی سکوت، گاهی با داد

ترجیع‌بند
کی دلشو خودشو
واسه تو می بازه
بودن تو برام
بدجوری نیازه
یه جمله ت می تونه
دنیامو بسازه

خب بگو تا بدونم
واسه تو مهمم
می بینی عکستو
می ذارم رو قلبم
دوری از اون چشات
می ریزتم به هم
----
ورس آخر:
از چشات که نگم
از صدات که نگم
تونستی دار و ندارم بشی کم کم

نگو میری؛ مگه قلبم می‌ذاره
مگه دنیا چنتا مثل تو داره
عشق اگه عشق باشه، فقط یه باره