مجتبی نجفی غمخونه

تو رو با همه احساسم یه روزی از خدا خواستم

روی چشمای من جات و تو بودی قسم راستم

واسه نار نگاه تو همه دنیامو میدادم

نفهمیدم چه جوری شد

تو رو بردم من از یادم

کدوم چشم بدی ما رو نمی‌دونم نظر کرده

که یاد و خاطراتم از توی قلبت سفر کرده

چه بیزارم از این روزا ، از این تشویش و دلشوره

برای هق هق و گریم ، چقدر آغوش تو دوره

هنوزم با همیم اما ، فقط وقتی که تو قابیم

شبا تو فکر همدیگه ، یه چند وقته نمیخوابیم

به آتیش گناه من ، جلو چشمام تو میسوزی

پر از بغض و پر از دردی ، چرا لبهات و میدوزی

با این غصه توی چشمات ، من از این زندگی سیرم

یه روزی خیره به عکسات ، تو این غمخونه میمیرم