فرزاد فرزین کارما

نمیفهمه آدم تا وقتی که زخما داغن
فکرشو نمیکردم برسم به اینجا واقعا
چقدر آخه باید بشکنه دل آدم چجوری
زخم میزنم بهت و شبا راحت میخوابم
اینجوری که نمیشه که نمیشه عادلانه نیست این نبرد
اینجوری که نمیشه که نمیشه از تو فقط بمونه درد
نه اینجوری که نمیشه که نمیشه این زندگی میذاره شرط
اینجوری که نمیشه که نمیشه من خستم از فکرای بد
وقتی شکست بزرگ میکنه منو بی معنیه از اشتباه ترسیدن
هرکی مسیر خودشو میره نه اونا دیکته مینویسن نه من غلط گیرم
کمن آدمایی که میتونن ببینن اون زاویه ای رو که من از قفس دیدم
اینجوری نمیتونی بزنی بری آدما هرکاری کنن کارما پس میدن
اینجوری که نمیشه که نمیشه عادلانه نیست این نبرد
اینجوری که نمیشه که نمیشه از تو فقط بمونه درد
نه اینجوری که نمیشه که نمیشه این زندگی میذاره شرط
اینجوری که نمیشه که نمیشه من خستم از فکرای بد