علیرضا پوراستاد کوچ

ای بغض در گلو
با من بگو بگو
با این غریبهٔ
با خویش روبرو
با من بگو بگو

اندوه باغ را
با این چمن بگو
از خاطرات سبز
امشب به من بگو
آرام و مو به مو
با من بگو بگو

بگو اگر چه آسمون قهره با اینجا
ولی قراره بعد ازین بازم بباره
بگو که بدبیاریا تمومی داره
بگو که بعد این خزون خونه ی بهاره

بگو تو این شب سیاه
چرا نمیرسیم به ماه
که راهی سفر شدیم

کجای راهو اشتباه
ما اومدیم که بی گناه
دوباره دربدر شدیم
که راهی سفر شدیم
بگو بگو بگو


ای آخرین امید
حالا که جان برید
در گوش من بگو
پایان شب رسید

بگو اگر چه آسمون قهره با اینجا
ولی قراره بعد ازین بازم بباره

بگو تو این شب سیاه
چرا نمیرسیم به ماه
که راهی سفر شدیم

کجای راهو اشتباه
ما اومدیم که بی گناه
دوباره دربدر شدیم
که راهی سفر شدیم
بگو بگو بگو