علی صالح جان به لب

من با همه احساس جهان تو را دوست دارم
من قدر تمام آسمان ها تو را میخواهم
من از تمام زندگی یک جان به لب رسیده دارم
من پای غمارش به تو جان میسپارم

حال مرا تنها فقط دیوانه های شهر میدانند
همه دیوانه ها از حال یکدیگر خبر دارند
طبیبی جز تو درمان مرا دیگر نمیداند
که دیوانه بجز آغوش یار درمان نمیابد

شادم تصور میکنی وقتی ندانی
لبخندهای شادی و غم فرق دارند
من با یقین کافر جهان با شک مسلمان
با این حساب اهل جهنم فرق دارند
بر من به چشم کشته ی عشقت نظر کن
پروانه های مرده با هم فرق دارند

حال مرا تنها فقط دیوانه های شهر میدانند
همه دیوانه ها از حال یکدیگر خبر دارند
طبیبی جز تو درمان مرا دیگر نمیداند
که دیوانه بجز آغوش یار درمان نمیابد