عرفان فیروزی رویا

بیا بگو آروم تو گوشم
لباسه زرده رو میپوشم
ک خیلی دوس داشتی بپوشم...
بیا آروم یواش بگو دوسم داریی
ن که بدون من بری بکنی هرکاریی
که لج منو دراری هی بازی دربیاریی
مثلا من بشکنم خب نداره اشکالی؟
نهه
میزنم پرسه تو خیابون شهر
کی بود منو اینجوری آواره کرد
کی بکد شکوندو بدشم رف

یادته لباسمو پوشیدی
گفتی چقدر بم میادو
گفتم ببر چیزی نی
الان همون دستمه
بو میکشم خاطرات تو مغزمه
برگرد همین حرفمه
بسه دگه خسمه

میریزه دوباره قلبه من وقتی
میبینمت تورو هرچقدرم
دور باشی بازم
هنوز همون خل ردیم که دوست داش
همون که میگفت بشین پاش
همونی که عاشقته
ببینی هی تو ای کاش

به هردری زدم نشد بمونی
تو این اتاق سرد شدم زندونی
تو یه رویای قشنگ تو خوابم بودی
ک پا شدم ببینمت دیدم نبودی

نه شبا خابم نمیره کسی اشکمو ندیده
کی حالمو فمیده؟
نه کسی مونده تو قلبه من
نه تو دوسم داریی عشق من
کجایی آرامشه من هی