شاهین پسیان سیمرغ

سیمرغ و از عالم بالا رسیدم
من ناله شهرم دل افکار رسیدم
از آتش عشقت به سماعم بسی چند
سودای جنون دارم و افسانه رسیدم

مرغ باغ ملکوتم به زمین جای نگیرم
من در این خانه ویرانه سکونت نپذیرم
کنج عزلت بنشستم که شوم پخته دوران
شوق وصل دارم و تا حال به مقصود نرسیدم

اگر بالت شکستند
تورا دیده بستند
به آسمان برگرد