سهیل رحمانی آهن ربا

تو خوب میدونی که چقدر اون رَنگ چشمات
دیوونه کننده ست پلکاتو نبند پَس
لج میکنی با من همش چشاتو آروم
میبندی از بس بد میخندی از قصد

اینجور نکن نمیگی عاشق تو میشم
قلب من ضعیفه نمیشم حریفت
دووم نمیارم یه لحظه من جلو اون
چشمای نجیبت دلو میدم سریع بهت

چشات مگه آهنرباست
که منو هی چپ و راست
میکشه سَمت خودش
نمیره جایی خب اصن
فکر من یه درصدم
پیشتم من تا تهش

مث یه الماس تو چشیم خاص
میشه آدم روت حساس
میگیره وسواس داری چقدر ناز
دل من با تو رو ابراست

واست میشه دِلم هی تنگ
سر تو میکنم هی جنگ
اون چشات میزنه هی تیرشو به من
بنگ بنگ بنگ

چشات مگه آهنرباست
که منو هی چپ و راست
میکشه سَمت خودش
نمیره جایی خب اصن
فکر من یه درصدم
پیشتم من تا تهش