سعید رحمانی باور کن

یه روز یکی تو زندگیم اومد و شد همه کسم
تا فهمید عاشقش شدم ، رفت و نموند تنها شدم
منو دیکه نمیخواد از تو چشاش میخونم
رفیق نارفیق من ، جون دلم دردونم
باور کن این قلب غمینم بی تو تو اتیشه
دلکم تو جونیش داره اخ پیر میشه
بعد تو این خونه پر از درد و غم باور کن
حاله خراب دلم و با موندنت بهتر کن
باور نمیکنی چرا بعد تو دل داغونه
من از خدا میخوام تو رو به خونه برکردونه
با اینکه رفتی و میدونم که دلت با اونه
این مرد هنوز عاشقته ، دوست داره دیوونه
کجای این شهرى بکو ، کجاى این ویرونه
یکى هنوز عاشقته مونده به پات مردونه
کاش که یرگردى ببینى زندگیم اروم نیست
نگو سخته اومدن برگشتنت اسونه