رضا میراب رفتی

موندم تو این همه سختی
نداشتم واسه تو نفعی
نیستی آروم ندارم
دیگه خونه نداره اون بوتو
قسم که میخورم روتو
یه خم نیاد به ابروتو

حیف تو رفتی دیگه آروم ندارم
بدون تو رو کوه غم سوارم
ببین چقدر سیاهه روزگارم،روزگارم
وای نگاه چشام مثل ابر بهارن
میخوان فقط رو شونه هات ببارن
همش گیر یه فرصتی دوبارن،دوبارن

میدونم ته رابطمون خشکه
بیستوچهاری داری تو با من مشکل
این روزا میکنی خودتو واسه کی خوشگل
همه ی دلبری کردنات واسه اونه
بو میکنم همش شالتو تو خونه
این دله راه نداره آخه میگیره بهونه

حیف تو رفتی دیگه آروم ندارم
بدون تو رو کوه غم سوارم
ببین چقدر سیاهه روزگارم،روزگارم
وای نگاه چشام مثل ابر بهارن
میخوان فقط رو شونه هات ببارن
همش گیر یه فرصتی دوبارن،دوبارن