رضا مریدی شبونه

شیونه بی هوا دلتنگ میشم
به بغض لعنتی درگیره با من
یجوری غم گرفته کوچه هارو
نمیدونم هوا دلگیره یا من
نه دلبستم بهت از روی عادت
نه دل کندم ازت از رو حسادت
کم آوردم نتونستم ببینم
گذشتی از من و عشقم چه راحت
عکسات باز چشامو تر کردن
یک شهر رو دنبال تو می گردم
چشمام باز نمه بارونه
حال دلمو کسی نمیدونه
اگه غم تو چشمای خیسم نشست
اگه بغض راه نفسهامو بست
حلالت عشقم اگه بی صدا
توی گریه هر شب غرورم شکست
زمونه ازم رویاهاتو گرفت
با دستای سردش هواتو گرفت
تو هر ثانیه ام جای پای تو بود
زمونه ازم جای پاتو گرفت