رامین ژیان جان منی

هرجا دلت گرفت از این باران تنهایی، سراغ من بیا
هرکس که گفت جایش نباشد پیش تو خالی، سراغ من بیا
سرد شد هوا هیچکس نبود بگیره دستاتو،سراغ من بیا
خسته شدی از ظلم این تقدیر پوشالی،سراغ من بیا
آه نمی دانم که چند سال است که ویرانم
حالم وخیم است و مثل این هوای تهرانم
آه نمی دانی چه آوردی سرم نامرد
هر دوربرگردان رسیدی سمت من برگرد
باران نمی آید باران نمی خواهد دلواپس من شی
باران نمی آید امشب ولی باید دلواپس من شی
امشب پریشانم سرریز چشمانم چرا نمی آیی
به لب رسید جانم چرا نمی دانم چرا نمی آیی، چرا نمی آیی
هرجا دلت گرفت از این باران تنهایی، سراغ من بیا
هرکس که گفت جایش نباشد پیش تو خالی، سراغ من بیا
سرد شد هوا هیچکس نبود بگیره دستاتو، سراغ من بیا
خسته شدی از ظلم این تقدیر پوشالی، سراغ من بیا
باران نمی آید باران نمی خواهد دلواپس من شی
باران نمی آید امشب ولی باید دلواپس من شی
امشب پریشانم سرریز چشمانم چرا نمی آیی
به لب رسید جانم چرا نمی دانم چرا نمی آیی
امشب پریشانم سرریز چشمانم چرا نمی آیی
به لب رسید جانم چرا نمی‌دانم چرا نمی آیی