رئوف مکرم رفیق

بکش راحتم کن به رسم رفاقت
اگه میگی دیدار بمونه قیامت
شبیهِت ندیدم ، من عاشق شناسم
پُر از اشکه چشمات ، پُر از خونِ کاسم


تو سنگ صبوری منم کوه دردم
با این بغض سنگین مدارا نکردم
تنم زخم داره ، دلم غرق درده
رفیقو می بخشه ، خدا خیلی مرده

بیا بیا بیا بیا
به حرمت گذشته ها
تو خاطرات بچگیم
شکسته حوض و کاشیا

به نام نامی رفیق
قسم به اشکِ بی دریغ
یه قصه ای بگو برم
به خواب راحت عمیق

مثل بغض بودی گلومو گرفتی
از هفت سینِ عید آرزومو گرفتی
چی میپرسی از من که راهی ندارم
نزن زیر گریه نفس کم میارم

چقدر حرف دارم برای نگفتن
مگه میخ چوبی میره توی آهن
میخوام مرگو با تو به بازی بگیرم
کمک کن عزیزم ، نمی خوام بمیرم

بیا بیا بیا بیا
به حرمت گذشته ها
تو خاطرات بچگیم
شکسته حوض و کاشیا

به نام نامی رفیق
قسم به اشک بی دریغ
یه قصه ای بگو برم
به خواب راحت عمیق