حامد وثوقی دو راهی

بین دوراهی گیر کردم ، بین نرفتن یا جدایی
حتی یه سالم منتظر شم ، اصلا نمی پرسی کجایی
حتی نمی دونی که حالت ، تو حال من تاثیر داره
هر بار که دیونه می شم ، کی جز خودت تقصیر داره ؟
تکلیف من معلومه اما ، راضی به دل کندن نمی شم
من آدم رفتن نبودم ، من آدم رفتن نمی شم
حتی نمی پرسی قراره چی به سرت بیاد بعدا ؟
تقدیر خیلی زود داره ، عشق تو رو میگیره از من
تسلیم می شم تا بفهمی ، پیش تو یه بازنده بودم
تو تو گذشته موندی اما ، من فکر یه آینده بودم
تقدیر خیلی زود داره ، عشق تو رو میگیره از من
حتی نمی پرسی قراره چی به سرت بیاد بعدا ؟
تکلیف من معلومه اما ، راضی به دل کندن نمی شم
من آدم رفتن نبودم ، من آدم رفتن نمیشم