بهزاد رضازاده همسفر

همسفربیابیشیم بخوانیم جاده مره
تی دیله ایتاچاکون می دیله ساده مره
دوروزه زندگیه بیه خوش سفرببیم
آسمان به آسمان عشق بل وپرببیم

( همسفرتی امرایم مره تنهانوانان
می دیل غربتی یه خسته راه نوانان
آدرازه راه میان بیه خوش سفرببیم
زیرباران دوتایی قصه عشق بگیم)


منوتوارامیان واصداقت بداریم
وقتی مقصدفارسیم کی رفاقت بداریم
همچی قشنگتره اگه مهربان ببیم
امی راه نزدیک به وقتی همزبان ببیم


اگه باران اگه بوران رایونیم رایه بیگیره
اگه شب سیاهی امره می چوم سوی فگیره
توبدان می دیل گوشه
همیشه داری تی جایه
داره تانفس می جانه
گیرمه تی رده پایه